Karar vermenin önemini hepimiz biliriz ve bunun kontrollü bir süreç içerisinde yapılmaması durumunda da sonucunun adaletsiz olması da kuvvetle muhtemeldir.
Her şeyden önce hayatımızın her aşamasında her birimiz karar vermek durumunda kalmaktayızdır.
Ancak doğru karar vermek de bir o kadar arzu ettiğimiz bir sonuçtur. https://acikders.ankara.edu.tr
Ayrıca bunun adaletli olmasını da arzu ederiz.
Bu konuda güzel bir örnekle karşılaştım ve şimdi bunu sizlerle paylaşmak isterim.
Umarım siz de beğenirsiniz.
Ayrıca Kişilik Yapılarına Göre Para Kullanımı yazımızı da okumanızı öneririz.
Gerçek Olay
Okuduğum olay zamanımızdan çok eskilere yani 1506 yılında Almanya Frankfurt geçmiş gerçek bir olaydan bahsetmektedir.
Bir tüccar o zamanın para birimi olan Lonca ile 800 lonca’ yı düşürerek kaybeder.
Ancak bu parayı yoldan geçen marangoz tesadüfen bulmuştur.
Fakat marangoz bu parayı bulduğunu kimseye söylemeyerek tüccarın arayacağını düşünür.
Bu paranın o günkü alım gücünü bilmek açısından da şöyle örnekleyebiliriz.
Mesela 30 lonca ile iyi bir at alınabilmektedir ve bu 800 lonca ile de yaklaşık 30 at alınabilecektir.
Sonuçta marangoz kiliseye gider.
Çünkü Rahibin Frankfurt’a gelen tüccarın 800 lonca kaybettiğini ve bulanın 100 lonca ödüllendirileceğini söylediği duymuştur.
Marangoz da parayı teslim eder ve tüccar da gelerek parayı teslim alır.
Ancak marangoz tüccarın vaat ettiği 100 loncayı almak isteyince tüccar bu miktarı vermez ve 5 lonca uzatır.
Marangoz da tüccara sözünü tutmasını hatırlatır.
Ama aç gözlü tüccar bu 100 loncayı vermemek için 800 değil de 900 lonca kaybettiğini söyleyerek marangozun kaybolan miktardan 100 loncasını almış olduğunu söyler.
Fakat olaya rahip müdahale ederek marangozun dürüst birisi olduğunu ve onu tanıdığını söyler.
Bu durum ağız dalaşına dönüşür ve tartışma kızışır.
Emsal Karar ve Dürüstlük
Rahip bu olayı Frankfurt mahkemesine götürür ve hakim dava sürecini başlatır.
Hakim tüccarın İncil’ e elini koyarak 900 lonca kaybettiğini söylemesini ister.
Bunun üzerine de tüccar söylenene hiç tereddüt etmeden yapar.
Bunun arkasından bu kez de marangozun elini İncil’ e koyarak 800 lonca bulduğuna yemin etmesini ister. Tüccar da bu talebi yerine getirir.
İzleyenler ve taraflar dikkatle hakimin nasıl karar vereceğini merakla beklemektedirler.
Hakim de her şeyin gün gibi ortada olduğunu söyleyerek sözlerine başlar.
Marangoz 800 lonca buldu, tüccar 900 lonca kaybetti. Yani marangozun bulduğu para tüccarınki değildir der.
Bu durumda marangozun bulduğu paranın sahibi ortaya çıkmadığına göre bu para marangozun kendisine aittir der.
Bunu takiben de tüccara dönerek sen de kaybettiğin parayı aramaya devam edebilirsin der.
Bunun sonucu olarak da cimri tüccar hakim tarafından cezalandırılmıştır.
Bu olay Frankfurt hukuk tarihine geçmiştir ve emsal karar olarak geçerliliğini de korumaktadır.
