Yaş alırken babamın bana verdiği öğütleri sizlerle de paylaşmak isterim.
Özelliklede içinde bulunduğumuz ”Yaşlılara Saygı Haftası’nda” daha da anlamlı olacaktır.
“Yıllar önce, evlendikten sonra babamı bir ziyaretim sırasında, sıcak ve nemli bir günde bir kanepede oturuyor ve soğuk meyve suyumu yudumluyordum.
Yetişkin hayatından, evlilikten, sorumluluklardan ve yükümlülüklerden bahsederken, babam bardağındaki buz küplerini düşünceli bir şekilde karıştırdı ve bana net ve ağırbaşlı bir bakış attı.
“Arkadaşlarını asla unutma” diye önerdi.
Onlar yaşlandıkça hayatında daha da önem kazanacaklar…
Aileni ve sahip olduğun çocukları ne kadar sevdiğine bakmaksızın, her zaman arkadaşlara ihtiyacın olacak.
Onlarla zaman zaman dışarı çıkmayı, onlarla aktiviteler yapmayı, onları aramayı unutma…
“Ne garip bir tavsiye! ” diye düşündüm.
“Evliler dünyasına yeni girdim, yetişkin biriyim ve kesinlikle karım ve başlayacağımız aile hayatımız, hayatıma anlam katmak için gereken tek şey olacak.”
Yine de ona itaat ettim; arkadaşlarımla iletişimde kaldım ve her yıl sayılarını arttırdım.
Yıllar sonra, babamın neyi anlatmaya çalıştığının farkına vardım!
Zaman ve doğa, bir insanın üzerinde tasarımlarını ve gizemlerini yürüttüğü kadar, arkadaşlar da onun hayatının vazgeçilmezleridir.
Konuya benzer içerikteki Dost veya Arkadaş Olmak ve Arkadaşlık yazılarımızı da okumanızı öneririm.
Yaş Alırken Hiçbir Şeyi Erteleme
60 yıllık ömrümden sonra, öğrendiklerim şunlar:
Zaman geçer.
Hayat devam eder.
Mesafeler artar.
Çocuklar büyürler ve bağımsız olurlar ve ebeveynlerin kalbi kırılsa da, genellikle onlardan ayrılırlar.
İşler gelir ve gider.
Hayaller, arzular, ilgi alanları, seks zayıflar.
Ebeveynler ölür…
Meslektaşlar yapılan iyilikleri unutur.
Rekabetler biter.
Ancak, ne kadar uzak olurlarsa olsunlar gerçek arkadaşlar her zaman oradadır.
Bir arkadaş, hiçbir zaman, bir ihtiyacın karşılanmasından daha uzak değildir; yardım etmek için elini uzatır, kollarını açar veya yaşamınız için iyi dileklerle sizi bekler.
HAYAT denen bu maceraya başladığımızda, önümüzde bizleri bekleyen şaşırtıcı mutlulukları ve üzüntüleri bilmiyorduk.
Birbirimize ne kadar ihtiyacımız olacağını bilmiyorduk.
Ailenizi sevin, çocuklarınıza iyi bakın, ama bir grup iyi arkadaş edinin.”
İleri Yaş ve Ertelemek
Gün daha yeni başladı ve … Saat şimdiden akşamın altısı.
Pazartesi henüz gelmişti ki ve aniden Cuma üç oldu. …
Ay çoktan bitti… Ve yıl neredeyse bitiyor…
Hayatımızın şimdiden 40, 50 veya 60 yılı geçti.
Ve ebeveynlerimizi, arkadaşlarımızı kaybettiğimizi anlıyoruz.
Ama sonraya bırakmayalım
Çünkü anlamadığımız şey şu:
Sonra kahve soğur…
Öncelikler değişir…
Sonra da büyü bozulur…
Sağlık geçer…
Sonra çocuklar büyür…
Anne baba yaşlanır…
Sonra sözler unutulur…
Gündüz gece olur…
Sonra da hayat biter…
Çünkü hep daha sonraya kadar bekleyerek en güzel anları kaybedebiliriz, …
Her zaman en iyi deneyimler,
En iyi arkadaşlar,
Ve en iyi aile …
Gün bugün… Şimdi an…
Artık hemen yapılması gerekenleri yarına ertelemeyi göze alabilecek yaşta değiliz.
Yaş almakla ilgili de https://indigodergisi.com web sitesindeki yazıyı okumanızı öneririm.
