Türk müzeciliği önemli yerlere geliyor ve birçok ödül kazanıyor.
Her şeyden önce Kocaeli müzesi yaşadığım şehirde ve Rıdvan Gölcük imzası da taşıyor.
Ancak Rıdvan Gölcük hayale adım atmak olarak anlattığı Türk müzeciliği ve ödülleri kazanma hikayesini şöyle anlatmaktadır.
Girdiğim sınav sonucunda 2007 yılında Muğla’ya müzeci olarak atanacağımı öğrendiğimde babam bir kez daha sormuştu;
Oğlum, memur maaşının ne demek olduğunu bilmiyorsun, bir kez daha düşün!
Düşündüm baba, ben mesleği seviyorum, mesleğimi yapacağım, demiştim.
Ayrıca meslek sevgimin önüne daha çok para kazanmayı daha refah bir hayat sürmeyi koyamamıştım.
Ardından Aylin’le Muğla’ya taşındık.
Sonuçta babam maaş konusunda haklı çıkmıştı.
Sanat tarihçinin aldığı maaş pek parlak değildi açıkçası ama ben de meslek sevgimde haklı çıkmıştım.
Ama müzeciliği çok sevmiştim.
Türk Müzeciliği ve Kültür Varlıkları
Her şeyden önce bir kültür varlığına dokunmak, onu araştırmak, sergilemeyi planlamak büyük bir heyecan veriyordu bana.
Müzecilik konusundaki mevzuatları fotokopi makinasında yaklaşık yüzde 50 ye 75 boyutunda küçültüp cebimde taşıyordum ezberlemek için.
Bir yanda da ICOM https://icom.museum/en/ yayınlarını takip edip bizdekinden farklı Müzecilik yapan ülkeleri takip etmeye çalışıyordum.
Müzeciliğe girdikten kısa bir süre sonra Anadolu Medeniyetleri Müzesi’ nin https://www.kulturportali.gov.tr/
1997 yılında Avrupa Yılın Müzecilik Ödülü’nü aldığını okumuştum.
Çok heyecanlanmıştım.
Ödülü araştırdım.
Ödülü daha önce alan müzeleri incelemeye başladım.
Ülkemizin iyi müzecilerini yakında tanımaya çalıştım.
Yazdıkları her satıra, ağızlarından çıkan her lafa dikkat kesildim.
Mesela zamanın Çorum Müze Müdürü Önder Bey’in izledim.
Ayrıca bir zamanlar Türk İslam Müzesi’nde Müze Müdürlüğü yapan Nazar Ölçer’i.
Birçok başarılı ismi yakından takip ediyordum.
Uluslar arası camia da ise https://hermitage.nl/ Müdürü Mikhail Piotrovsky izlemeye başladıklarım arasındaydı.
Muğla müzesi’ nin bilenler bilir, tescilli eski cezaevi binasıydı.https://kvmgm.ktb.gov.tr/
Son derece mütevazi bir müzeydi.
Hayallerim, umutlarım içine sığmıyordu.
Avrupa Müze Ödülünü alan bir müzenin kapısından ertesi gün girip mesaiye başlayabilir miyim acaba Aylin? diye soruyordum eşime.
Eşime soruyordum çünkü bu hayalimi başka birisi ile paylaşmamın mümkünü yoktu.
Çünkü “deli” derlerdi adama.
Türk Müzeciliğinin Örneği Kocaeli Müzesi
Sonra Kocaeli Müzesi’nde çalışmaya başladım. http://kocaelimuzesi.blogspot.com/
Orayı da çok sevdim.
Evim bildim çok çalıştım.
İdarecilik görevi alınca müzecilik konusundaki düşüncelerimi hayata geçirme fırsatı buldum.
Çalışma arkadaşlarım harika işler başardılar.
Ama Muğla’da ki hayal tüm canlılığı ile zihnimdeydi Avrupa Müze Ödülünü alan müzede ertesi gün mesaiye gelmek, o kapıdan içeriye adım atmak.
Birkaç toplantıda arkadaşlarımla belli belirsiz bu hayali paylaştığımı hatırlıyorum.
Kocaeli’ de çocuk eğitim atölyesinde, gezici müze uygulamasında, konferanslarda, seminerlerde ve birçok konuda bir hayli tecrübe edinmiş ve önemli başarılara imza atmıştık.
Diğer Müzeler
Ardından Çanakkale.
Çanakkale’de, Troya Müzesi’nde https://sanalmuze.gov.tr/ görev yapmak meselesi hayatımızın hiç beklenmedik bir döneminde çıktı ortaya.
Ailemiz için zor karardı.
Kolay olmadı.
Sevgili karım ve kızlarımın desteği ile zorlukları bir bir aştık.
Troya’yı, Müzeyi çok sevdim.
Çalışma odamın kapısını her gün “Allah’ım sana şükürler olsun” diye açıyorum.
Abarttığımı düşünebilirsiniz ama Troya Müzesi’ne büyük bir sevgiyle, tutkuyla bağlandım.
Çalışmaya başlamak elbette kolay olmadı.
Ama çalışma arkadaşlarım ile her geçen gün daha iyi dostlar olduk.
Türk Müzeciliği ve Ödülü
Araya pandeminin tüm zorlukları girdi.
Çalışabilmek, üretmek daha da zorlaşmıştı ama tüm zorluğa rağmen daha çok ürettik.
Bunları burada tek tek saymayacağım.
Bu işlerin büyük kısmına sizler de şahit oldunuz.
Tabii her şey birkaç satıra sığdırdığım gibi kolay olmadı.
Engeller, sınırlılıklarımız, hayal kırıklarımız, düşmelerimiz, duvarlara çarpmalarımız.
Hepsini yaşadık ama pes etmedik.
Aslında ödül töreni tam bir yıl ertelenmişti.
Oysaki 29 Nisan 2020’de Cardiff’ de olacaktı tören.
Tören Cardiff’ te olacağı için çok şanslı hissediyordum kendimi.
Cardiff, rahmetli Naim Süleymanoğlu’ nun milli formayı sırtına ilk kez geçirdiği yerdi.
Naim Avrupa’nın en iyisi olmuştu Cardiff ‘de Troya Müzesi de olacaktı.
İnanmıştık!
Pandemi, ölümler, kapalılıklar, uçuş engelleri derken 6 Mayıs 2021 gününe kalmıştı EMYA finali.
Artık Cardiff yoktu, yüzlerce kişi bir YouTube ekranına sığmıştık.
6 Mayıs Hıdrellez Bayramı’ydı bizim için.
Bu kez de Hızır’ın, İlyas’ın yardıma koşacağına inandık.
Hıdırellez konusundaki Hıdırellez Günü Neden Kutlanır? yazımız da ilginizi çekecektir.
Öylede oldu.
Troya Müzesi Avrupa Yılın Müzesi Özel Ödülü’nün sahibi oldu.
15 yıllık hayalim.
Bir gün AVRUPA Yılın Müzesi Ödülü’nü almış bir müzede ertesi gün kapısından girerek mesai yapmak.
Saatler sonra hayallerime kavuşacağım.
Avrupa’nın en prestijli müzecilik ödülünü almış Troya Müzesi’nin kapısından gireceğim ve arkadaşlarımla mesaiye başlayacağım.
Kapıdan içeri bir adım atacağım ve hayalime kavuşacağım.
Ama o meşhur hikâyede anlatıldığı gibi;
Sonuçta 1 adım artı 15 yıllık emek, ter, sebat.
Rıdvan Gölcük hikayesi için https://arkeofili.com/ sayfasını ziyaret edebilirsiniz.
Ayrıca İlber Ortaylı ve Bir Ömür Nasıl Yaşanır yazısını da okumanızı öneririm.
