Konfüçyüs ya da Kongzi, Çinli bir filozoftur.
Çin uygarlığının en önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilmektedir.
Her şeyden önce yapılan araştırmalara göre M.Ö. 551 – M.Ö. 479 tarihleri arasında, Doğu Zhou Hanedanlığı döneminde yaşadığı tahmin edilmektedir.
Sonuçta Kong Qiu adı altında, Lu devletinin Qufu şehrinde (günümüzde Shandong eyaleti olan bölgede) doğmuş ve aynı şehirde ölmüştür.
En önemlisi Çin geleneklerini derleyip yeni kuşaklara aktarmıştır.
Sonuçta öğretmenliği bir uğraş haline getirmiş ve kendine özgü eğitim yöntemlerini halka yaymayı başarmış bir düşünürdür.
Günümüzde de Çin ve çevresindeki kimi ülkelerde sosyal yapışkan niteliği taşıyan hakim ahlaki değerler Konfüçyüs tarafından ortaya konmuş değerlerdir.
Ama temel görüşü erdemli insan ve uyum içinde yaşayan toplum olmuştur.
Bu ideale ulaşabilmek için ise, erdemli insanı tanımlamak ve onun ortaya çıkmasına yardımcı olmak gerekliydi.
Ancak öğretisinde öteki dünya, tanrı, ruhlar, tabiatüstü varlıklar ve benzeri kavramlara ve olgulara yer bulunmamaktadır.
Ayrıca bu konu ele alındığında Grek Felsefesi’nde Sokrates de benzer yaklaşımlar sergilemektedir.
Konu ile ilgili Yaşam Dersi ve Sokrates yazımızı da okumanızı öneririz.
Fikirleri, kendisi tarafından yazılı hale getirilmemiştir.
Ama çoğunluğu birer düşünür ve bilim insanı olarak yetişen öğrencileri tarafından kağıda dökülmüştür.
Konfüçyüs’ün düşüncelerini ve konuşmalarını derleyen “Lun Yu” adlı kitap, öğretiler kitabı olarak kabul görmüştür.
Konfüçyüs Öğretisinin Temeli
Her şeyden önce bütün eski Çin metinlerini gözden geçirmiştir ve daha önceki Çin filozof ve düşünürlerinin yazılarını derleyerek yorumlamıştır. https://www.kitapyurdu.com
Bunların arasında Yi Jing çok önemli yer tutmaktadır.
Hatta yeniden doğsam hayatımı tümüyle Yi Jing’i anlamaya verirdim dediği, söylenmektedir.
Ancak ona büyük bağlılık gösteren ve ondan edebiyat, tarih, felsefe, ahlak öğrenen öğrencileri, ölümünden sonra onun sözlerini ve görüşlerini toplamışlardır.
Bu bağlamda öğretisi, değişik zamanlarda farklı nitelikte felsefi ve inançsal bir kimlik kazanıp ahlaki,siyasi bir öğreti olarak öne çıkmıştır.
Konfüçyüs öğretisinin ilgi alanı sadece insan ve insan, toplum ilişkilerini kapsamaktadır.
Bu sistemin temelinde, insan doğasının iyi olduğuna itimat yatmaktadır.
Kendi ve öğrencileriyle yaptığı konuşmaları toplayan Lun Yu, dört temel kavramı içermektedir.
Bunlar;
Anaya ve babaya saygı
İnsancıllık / merhametlilik
Adalet
Törenler dir.
Anaya ve babaya saygı, büyüklere hürmet, ahlak kurallarının başında gelen erdemlerdir.
Her insan bu kurallara uygun yaşamayı amaçlamalıdır ve bunu çevresine dostça, sevecen, ılımlı, güvenilir, dürüst davranışlarla göstermelidir.
Konfüçyüs’e göre, “Yüce” insan olmanın ilk şartı, bu dört erdeme ulaşılması asla mümkün olmasa da, yılmadan gayret göstermek gerekir.
Gerçeği görmek, çaba gösteren herkes için mümkündür.
Bunun aracı da Konfüçyüs’e göre bilgide yatmaktadır.
Bilgi sahibi olmak, insanların mevki durumuna göre ayrım yapmadan, herkese açık olmalıdır.
Konfüçyüs’ün öğretisi din değil, eski Wu-geleneğine dayanan etik felsefedir.
Öğretisinde kesin bir hiyerarşi söz konusudur.
Ancak insan ilişkilerinde birbirine uyum gösterme sıralaması şöyledir:
Yöneten: Yer ve Göğü izlemeli
Vatandaş: Yönetene uymalı
Genç: Yaşlıya uymalı
Kadın: Kocasına uymalı
Çocuklar: Ana-babaya uymalı
Sonuçta bu erdemlere ulaşmanın yolu bilgiden geçmektedir.
İnsan, hayatı boyunca alçak gönüllülüğünü koruyarak, yeni şeyler öğrenmeye çaba göstermelidir.
Kaynakça https://tr.wikipedia.org ilgili sayfasıdır ve daha derin bilgi için de eserlerini okumanızı öneririz.
