Her şeyden önce dost olmak kolay değildir.
Ancak kiminle olacağınıza karar vermeden önce iyice düşünün.
Ayrıca seçmekte marifettir.
Ancak sonradan üzülmek istemezseniz seçiminde de özen göstermelisiniz.
Her şeyden önce dost olmak için; Dostta ne tür meziyetler aramak gerekir kısaca özetlenmiş.
Sonuç olarak sizde iyi bir dost olmak için bu meziyetlere sahip olmaya çalışmalısınız.
Ayrıca seçmenin bir sanat olduğu gerçeğinden yola çıkarak hareket etmeliyiz.
Mesela bu konuda nice kitaplar yazılıp sözler söylenmiştir.
Kişisel gelişim programlarında bu konuya çokça yer verilmiştir. Sevgi Nedir?
Ayrıca dost olmak kadar dost kalabilmeyi başarmak için her iki tarafında buna özen göstermesi gerekir.
Fakat çevrendeki insanların iyi dostluğunuzu kıskanması muhtemeldir.
Ayrıca bunun için de karşılıklı çaba gerekecektir.
Bu konudaki dostluk, Yol Arkadaşı Kimdir? yazılarımızı da okuyabilirsiniz.
Sonuç olarak hiç kimsenin her günü pozitif olup iyi geçmez.
Bu durumda karşı tarafın anlayışla yaklaşması ve o an için bu kişiden biraz uzak durması önerilir.
Dost Seçme Sanatı
İnsan ancak dostları kadar büyür, dostları kadar gelişir.
İnsanın çapı, dostlarının çapı kadardır.
Ayrıca bir insanla dost olmak, geleceğinizi o insana emanet etmektir.
Her şeyden önce dostlarımızın, boyasıyla boyanır, ahlakı ile ahlaklanırız.
Ayrıca kişinin kalitesini, dostları belirler.
Kim olduğunu bilmek isterse, kimlerle dost olduğuna bakmalı insan.
Adaletin önderi Hz. Ömer’in dediği gibi; “Kişinin dostu; aklının kılavuzudur.”
Herkes, kendi “ayarına”, aklına göre dost edinir.
Her kuş, kendi cinsiyle uçar.
Kartallar kartallarla…
Kargalar kargalarla.
Hayallerini, umutlarını, hedeflerini gerçekleştirmene destek veren, seni yüreklendiren, sana omuz veren, seninle aynı yöne bakan, aynı değerlere sahip insanla dost olmalı.
Akıllı insan, kime akıl danışacağını bilen insandır.
Akıl danışacağın insanla dost ol.
İnsanın hayatında mutlaka kendine öğüt veren gerçek dostları olmalı.
Çünkü gerçek dostlar, insanın “hayat sigortasıdır.”
Nasıl bir insan olmak istiyorsan öyle insanlarla dost ol.
Hayat yanlış insanlarla harcanacak kadar ucuz değildir.
Bir kişi, ilişkilerinde hep sosyal statüsüne sığınıyorsa, “karakter kıtlığı” yaşıyor demektir.
Yüreği temiz insanla dost ol. Edindiğin dostlarının fikirleri kirliyse senin “kalbin ve fikirlerin” ne kadar temiz olursa olsun, er ya da geç senin de kalbin ve fikirlerin kirlenir.
Duygular gibi değerler ve inançlar da kişiden kişiye sirayet eder.
Doğru yolu yanlış insanla yürürsen yolunu da doğrunu da kaybedersin.
Bir dostta neyi aradığını bilmiyorsan kiminle dost olduğunun ne önemi var?
Niçin sevdiğini bilmiyorsan kimi ve neyi sevdiğinin ne anlamı var?
Bir insan için yaptığın fedakarlık, sevgisini değil de “istismarını” artırıyorsa; bu onun sadece fedakarlığa layık olmadığını göstermez; aynı zamanda onun ne kadar “ahmak” olduğunun da göstergesidir.
Fedakarlığı, iyiliği, merhameti, sevgiyi istismar eden kişi, “ahmağın” ta kendisidir.
Vefa, sadece “asil ruhlu” insanlarda bulunan bir özelliktir.
Vefası olmayan, duygularını istismar eden ahmak adamdan uzak dur.
Kendisine yapılan bir iyilik karşısında, teşekkür etmeyen ve kendisinin yaptığı hatadan dolayı, özür dilemeyen insanlardan uzak dur.
Çünkü teşekkür etmemek ve hatalarından dolayı özür dilememek, “iflah olmaz bir kibrin” göstergesidir.
Dost Olmak İyi Seçim İle Başlar
Asla dikene de güle de aynı değeri verme. Bu senin gülü de dikeni de tanımadığını gösterir.
Usta şair İsmet Özel’in deyimiyle; “Karlı bir gece vakti uyandıracağın” dostlar bul kendine.
Bir insanla birlikte olduğunda mutlu hissetmen ve zevk alman seni aldatmasın.
Gerçek dostlukta bundan daha fazlası gerekir.
Yanında bulunduğunda “iç huzursuzluğu hissettiğin” insandan uzak dur.
İç huzuru, gerçek dostla sahte dostu ayırabileceğin en sağlam duygudur çünkü “iç huzursuzluğu” duyguların “sigortasıdır.”
Ancak gerçek dostlar insana mutluluğun yanında iç huzuru verir.
Her şeyden önce seçmesini bilmeyenin “keşkesi, ah vahı” bol olur.
Mesela kimi arkadaş vardır kişiyi ölümün eşiğinden kurtarır, kimi de ölümün eşiğine bırakır.
Ulu bilge Tebrizli Şems ne güzel söylemiş; “Biri gelir seni sen eder, biri gelir seni senden eder.
Unutma, güvenine layık olmayan sevgine de layık değildir.
Güven sevgiden önce gelir…
Ancak güvenmeden sevmek, dost olmak üç günlüktür.
Ancak güvenerek sevmek, dost olmak ise ömürlük.
Güvenmeden sevmek pişmanlıktır.
Kimi seveceğini, kime güveneceğini bilmemek de ahmaklık.
Çünkü bütün büyük hataların başı budur.
İnsan yolunu, kendini, kimliğini ve değerlerini bundan dolayı kaybeder.
Akıllı insan sevgisini, değerini ve güvenini ancak bunlara layık olana verir.
Bir insana güvenmek için o insanın “gerçek değerlerini” bilmelisin.
Çünkü insanların bir gerçek değerleri, bir de “sözde” sahte değerleri vardır.
Sözde herkes dürüsttür, adildir, anlayışlıdır, cömerttir, yardımseverdir, tutarlıdır, ahlaklıdır.
İnsanın gerçek değerlerini sözü değil, davranışı gösterir.
Çaplı dostlarla birlikte olmak insanı çoğaltır, artırır, geliştirir ve yeni ufuklar açar.
Sonuç Olarak
Huzur bulursun onlarla.
Çapsız insanlarla birlikte olmak da insanı zihinsel olarak çoraklaştırır, ufkunu daraltır,
O insanların ilgi alanları basitleşir, düşünceleri, sığlaşır, gündemi magazinleşir; konuşmaları dedikodu seviyesine iner, duyguları harab olur eskir ve hayatının anlam düzeyi düşer.
Onun için bizi soylu ve onurlu duygu ve düşüncelerle tanıştıracak çaplı dostlar arayıp bulmalı.
Seni ihtiyacı kadar seven kimsenin dostluğundan sakın: çünkü onun ihtiyacı bitince, egosunu tatmin edince, sevgisi de dostluğu da biter.
Ayrıca yola çıktıklarını yolda bulduklarına değişen karakter yoksunları işte bunlardır.
Sonuç olarak nasıl bir insan olmak istiyorsan o kalitede ve özellikte insanla dost ol;
Çünkü arifle oturan, arif kalkar.
Cahille oturan, cahil kalkar.
Sonuç olarak; Bazı insanlar, bazı insanlara şifadır.
Allah şifanızı versin
Alim ile dost ol!
İlim bilir,
İrfan bilir,
Söz bilir,
Öğrenirsin*
Saygılı ile arkadaş ol!
Usul bilir,
Adap bilir,
Sınır bilir,
Üzülmezsin
Gözütok ile dost ol!
İkram bilir,
Kural bilir,
Doymak bilir,
Ferahlarsın*
Görgülü ile ahbap ol!
Yol bilir,
Yordam bilir,
Kural bilir,
Rahatlarsın*
Alçakgönüllü ile yaren ol!
Hal bilir,
Ahval bilir,
Gönül bilir,
Mutlu olursun.
Akıllı ile arkadaş ol!
Az konuşur,
Hak konuşur,
Mert konuşur,
Rahatlarsın
Mert ile dost ol!
Mertlik bilir,
Vefa bilir,
Dost bilir,
Yüreklenirsin.
Ahlaklı ile yola çık!
İhanet etmez,
Yolda satmaz,
Arkadan vurmaz,
Huzur bulursun!… .
Sonuç olarak hasılı “Dost” çok ağır bir vasıf, zamanla çok az kişiye yakıştığını bizzat yaşayarak anlarsın.
