Her türlü insan ilişkisinin temelinde güven vardır.
Türkçede güven kelimesi ile karşılamaya çalıştığımız kavram; İngilizcede ona yakın kelime ile ifade edilmektedir.
TDK sözlüğüne göre güven; “korku, çekinme duymadan inanma” olarak açıklanır.
Bu tanım daha çok ahlak boyutundaki bir derinliği işaret etmektedir.
Bu arkadaşlıklar için geçerli olabilir.
Ancak iş hayatını karşılamak için bu yetersizdir.
Çünkü “yeterlilik” boyutu eksiktir.
Birlikte çalıştığınız bir arkadaşınız verdiğiniz görevi başarmak için elinden geleni yapacağına inanabilirsiniz.
Kendisine daha eğlenceli bir şeyler vaat edenlerin peşinden gitmeyeceğini bilirsiniz.
Ancak acaba yetkinlikleri ondan beklenen görevi yapmaya yetecek midir?
Bu fark İngilizcede “trust” ve “confidence” kelimeleri ile anlamları kazandırılmıştır.
Güven elle tutulamayan, gözle görülmeyen bir soyut kavram gibi gözükse de, gerçekte son derece somut ve maddi sonuçları olan bir kavramdır.
Birçok kişi kurumsal performansının aşağıdaki formülle ifade edilebileceğini düşünür.
Marka + Strateji + Uygulama = Sonuçlar
Oysa gerçek aşağıdaki gibidir:
(Marka+ Strateji+ Uygulama) – Güvensizlik = Süreçler
Ama gerçek durum: Marka+ Strateji+ İtibar dan güvensizlik payı çıkartıldığı takdirde ortada kalan iş sonucudur.
Zaman ve Güven İlişkisi Örneği
Her şeyden önce güven bir vergidir.
Maaşlarımızın brüt tutarından vergiler çıkar ve elimizde kalan tutar bizim gerçek maaşımızdır.
Sonuç olarak verginin bize yol, su ve elektrik olarak döndüğü rivayet edilir.
Oysa iş ortamındaki “güvensizlik”, iş kaybı, enerjinin işe ve rekabete değil insan ilişkilerine ve kendi yarattığımız problemleri çözmeye gitmesine neden olur.
Güvensizlik, iş kaybı ve rakiplere sağladığımız avantaj olarak sonuçlanır.
Geçtiğimiz yıllarda bir şirketin merkezinde kurumun Genel Müdürü ile yaptığım toplantı sırasında kapı çalınarak
içeri giren kişi sıkıntılı ve mahçup bir ifade ile elindeki 10-12 sayfalık kağıtları işaret ederek
“Acil efendim, imzalamanız gerekiyor” diyerek görüşmeyi böldü.
Genel Müdür de özür diledi ve çaresiz bir ifadeyle çalışanına eliyle gelmesini işaret etti ve “ Sen okudun mu?” diye sordu.
Onun “Evet” demesi üzerine de okumadan kendisine gösterilen yerlere altı tane imza attı.
Sevgili okuyucular, güvenin de, güvensizliğin de bir maliyeti vardır.
Güven azaldıkça hız düşer, maliyet de artar.
Buna karşılık, güven arttıkça hız yükselir ve maliyet de düşer.
Şimdi kendi iş ortamınızda yukarıdaki örneği ne sıklıkta yaşadığınızı düşünün
Bir belgenin imzalanması için yöneticinin ne kadar beklendiğini ve bu beklemeden doğan kayıpları düşünün.
Beklenen yöneticinin belgeleri, raporları “okuyarak mı okumadan mı?”” imzaladığını gözünüzün önüne getirin.
Böylece çalıştığınız kurumun ödediği güvensizlik vergisi konusunda da fikir sahibi olmuş olursunuz.
Zamanın para olduğuna veya bir maliyeti olduğuna inanıyorsanız, iş ortamında güven yaratacak bir ilişki ve yönetim anlayışı geliştirin.
Bunun için de güven yaratacak programlara yatırım yapın.
Diğer bir okuma konumuz olan OKR Nedir? okumanızı öneririz.
Diğer konularda okumak için https://www.acarbaltas.com sayfasını takip edebilirsiniz.
